EZELİ KARANLIK...

 Kış rüzgarlarının acımasızca vurduğu evlerden biridir Selin hanım'ın evi.Evin çatısındaki sarkıtlar keskin bir silah şeklini almıştır soğuktan.Selin hanım'ın içi de sarkıtlar gibi keskin ve soğuktur.Sevgiye namüsait bakışları ve bitereddüt cevapları ile sıcak bir insan portresinden uzak bir konumdadır.Selin hanım'ın birde kızı vardır.Aslı....Altın rengi saçları ve yuvarlak yüz hatlarıyla İskandinav ülkelerinin güzelleri havasındadır.

Günlerden birgün Aslı bir partiye davet edilir.Aslı uzun bir zamandan sonra ilk kez o soğuk,hüşümlü mahallesinin karanlık ambiyansından kurtulup mutlu olabileceği bir yere gidecektir.Evden tam çıkmaya hazırlanırken telefon gelir.Aslı arkadaşlarından birinin sesini duyma umuduyla telefona sarılır.

-Alo beni tanıdın mı;Aslı şaşırmıştır tanımadığı bir erkek sesidir bu ses ve bu ani çıkışa şöyle cevap verir

-Pardon tanıyamadım kiminle görüşüyordum?

-Sen beni tanımıyorsun ama ben seni tanıyorum,sen beni görmüyorsun ama ben senin şu an

kulplu su bardağını tuttuğunu görebiliyorum.Aslı elindeki barağı düşürür;

-Kimsin sen?

Bugün gideceğin partideki herkesin öleceğini ve sorumlusunun sen olacağını biliyormusun

-dalga geçmeyi bırak,kendine eğlenecek başka salak bul der ve kapatır

Aslı evden çıkar ve yürüyerek partinin yolunu tutar yoldan geçerken bir araba durur ve arabanın içinde oturan çocuk elindeki jiletle dilinin üst derisini ince bir cerrah gibi soymaya başlar.Bunu yaparken gülme ve ağlama karışımı bir durumdadır.

Aslı hayal ve gerçeğin arasında sıkışıp kalmıştır.Gözlerini bu iğrenç tabloyu görmemek için kapatır.Gözlerini açtığında araba çoktan karlı yolda yokolup gitmiştir.Ama yerde bir not görür ve korkuyla titreyerek nota doğru eğilir.Tam o sırada bir kurt köpeği Aslı'nın yüzüne doğru atlar ve dudağını koparırcasına ısırır.Aslı kurtulmaya çalışır ama köpek bu sefer fazla abanmaya başlar.Aslı'nın dudağı ayrılmaya başlamıştır.Aslı'dan çıkan kanlar köpeğe kızıl bir maske yapmıştır adeta.Aslı köpeği iter ve kurtulur.Oracıkta bayılır.Bir süre sonra ayıldığında bir de bakar ki herşey hayaldir sadece.Kendini toparlar ve ışıksız karanlık sokakta karlar arasında ilerlemeye başlar.Ama bir tuhaflık vardır.Bütün insanlar ona tiksinerek bakıyordur,çığlık atarak kaçışıyorlardır.Çünkü yaşadıkları hayal değil gerçekti.,dudağı etin sinirlerinden ayrılmış ağzına demir tadı geliyordu her zamanki gibi kandan.Aslı büyük heyecanla zifri karanlık sadece şarapçıların ve serserilerin bulunduğu bir sokağa dalar.Yaşadığı durum onda şaşkınlık yaratmıştır.İlerlerken kırık bir aynaya rast gelir ve bihaber olduğu korkunç yüzünü görür.Ağlamak ve çığlık atmak eylemlerinin arasında bir tepki vermiştir.Yüzünü saklayarak boş ve zifri karanlık şehirde koşmaya başlar rüzgar sağlı sollu darbeler indirir Aslı'ya adeta.Bir süre sonra Aslı şehirde tek başınadır.Kimse yoktur.Artık Aslı o şehire sonsuza dek hapsolmuştur çıkış yoktur.Birden büyük bir patlama olur ve yerin altından bir sahne çıkar adeta.Biri belirir karanlıkta ve bir el hareketiyle şehrin ışıkları gelir.Ve yaşlı adam konuşmaya başlar.

-Arkadaşlarını görüyorsun değil mi ne kadar da zavallılar.Onları kurtarmak senin elinde der ve bir arkadaşını sahneye getirir.Yaşlı adam korkunç bir mekanizma kurmuştur.Çocuğun dudağında üç tane kanca sokulmuştur ve üç kanca gergin bir yay sistemine bağlıdır.Elinde de bir sopa vardır.Yapması gereken sopayı ileri iterek ağzındaki mekanizmayı durdırmaktır.Ama bu çok kolay olmayacaktır çünkü sopada 32 tane neşter vardır.Ahmet sopayı itmeye çalışır bütün gücüyle ama neşter elini öyle keser ki beyaz eti dışarı fırlar ve kısa zaman dolmuştur yay gerilmeye başlar dudağı yavaş yavaş sadist bir işkenceyle kopmaya başlar ve artık dudağı yoktur Ahmet'in.Yaşlı adam bununla da tatmin olmaz ve büyük bir tuz çuvalını Ahmetin ağızına acı çekmesi için boşaltır.Kopan dudağını makineyle tuzlu etine dikmeye başlar ve bundan büyük zevk alır Aslı'ya  sorar

-Sen canını verirsen diğer arkadaşların kurtulur kabul ediyor musun?

Ağlamaklı bir sesle hayır der.Ve o an bütün arkadaşlarının göğsü usta cerrahlar tarafından yarılmaya başlar.Öyle ustadırlar ki gövdeyi keserken organlara zarar vermezler işkence ederler.Kaburgaları ayrılırken attıkları çığlık bütün dünyada yankılanır ve artık nefes alan ciğerleri sadist doktorların elindedir.Annesi seslenir sabah olmuştur

-Aslı

Aslı uyanır gördüğü bu rüyadan öyle etkilenmiştir ki o günden sonra konuşamaz ve akıl hastahanesine yatırılır.Hayatta tek akrabası olan annesi hiç yanına gelmez.birgün ağlayarask hastahaneden dışarı bakarken yine o arabadaki çocuğu görür yine dilini doğramaktadır,asıl rüya şimdi başlamıştır...

Şubat ayının ezeli soğuğunun vurduğu hastahanede Aslı tedavisine devam etmektedir.Artık altın rengi saçları beyazlamış,gözaltları uykusuzluktan mor rengini almıştır.Ziyaretine kimse gelmemektedir insanlara nefret ve intikam duygusu beslemeye başlamıştır.Özellikle de annesine karşı.Bir kere olsun Aslı'yı ziyaret etmemiştir.

Doktor Taha Aslı'nın odasına ilaçlarını vermek için hızla ilerler.

-Bugün nasılsın Aslı?

İyiyim teşekkürler der ama bakışlarında bir sevgiye muhtacın ifadesi vardır.

Taha gördüklerimin halüsinasyon olmadığını bilecek kadar aklım var bana inanıyorsun değil mi?Taha şevkatle Aslı'nın yüzünü iki avucunun içine alır.

Tabii ki sana inanıyorum ama sen iyileşip dışarı güçlü bir şekilde çıkmak için çaba göstermelisin.

-Artık gücüm kalmadı.Annem bile beni ziyaret etmiyor,bazen yaşamamın gereksiz olduğunu düşünüyorum.

-Böyle söyleme dışarı çıktığında herşey eskisi gibi olacak.

-Herşey mi?

Üzgünüm artık gitmem lazım sonra tekrar  görüşürüz.

Aslı Taha'nın arkasından gitme dercesine bakakalır.Gece olmuştur.Bütün odaların ışıkları kapatılır.Aslı tam uykuya dalacaktır,bir ses duyar ve yataktan kalkar;

-Merhaba Aslı nasılsın?Aslı şok olmuştur.Bütün arkadaşlarını öldüren yaşlı adam tam karşısındadır.

Nasıl buraya geldin aşağılık herif hayatımı altüst ettin.

-ben sana sadece gizli gerçekleri gösterdim.Annen gerçekten seni sevseydi ne olursa olsun yanında olurdu.Bu yüzden onu çok ta önemsemenin doğru olduğunu düşünmüyorum.Senin kimsen yok Aslı bu gerçeği kabullenip yaşamına devam edersen ruhunda yaşadığın depremin enkazından çıkabilirsin.Senle ben aynıyız Aslı,neden o çocukları öldürdüğümü biliyor musun,senin o züppe arkadaşların benim sakat oğlumla dalga geçtiği için biricik evladım kendini astı.Çocuğum son zamanlarında insanların onu aşağılamasından dolayı içine kapanmıştı.Bir babanın neler hissettiğini bilemezsin.Şimdi senin de öldürmek için bir sebebin var,ve de ilk kurbanın annen olmalı.

     Aslı gerçeklere daha yakındır.Bunun doğru olduğunu düşünür;

-Peki buradan nasıl çıkabilirim?

-Orası kolay gel benimle.Yaşlı adam Aslı'yı hastahaneden çıkarır.Aslı adını sorar

-Kaan.

-Güzel isim der ve uzun bir zamandan sonra ilk kez gülümser

-Şimdi seni düşünmeyen annenin evine intikam için gidiyoruz,der ve herşey asıl şimdi başlamıştır.